Klimaatcrisis? Probeer dit eens

Iedereen heeft er weleens last van. Het is een gewone werkdag, je bent net lekker bezig om de men­sheid tot nieuwe hoogten te bren­gen, medis­che vooruit­gang, economis­che groei — en dan blijkt je pla­neet opeens een kli­maat­cri­sis te hebben. Wat nu?

Ik bespreek vijf won­der­mid­delt­jes die ik de afgelopen tijd uit­geprobeerd heb. Met gratis tips!

1. Planten eten

De pro­duc­tie van vlees en zuiv­el draagt veel bij aan de uit­stoot van broeikas­gassen. Het goede nieuws is dat we hele­maal geen vlees en zuiv­el nodig hebben om lekker en gezond te kun­nen eten.

Oordeel: Na 5 jaar veg­an­is­tisch geleefd te hebben, inclusief het ter wereld bren­gen en borstvoed­ing geven van een gezonde acht­pon­der, kan ik aan deze meth­ode geen nade­len ontdekken.

Tip: Vergeet niet vit­a­mine B12 bij te slikken.

2. Zero waste gaan

Er is teveel plas­tic in de wereld. Het geschei­den inza­me­len van plas­tic afval lost lang niet alles op. De UK expor­teert veel plas­tic afval naar Maleisië, waar het lang niet alti­jd goed terecht komt. Ned­er­land doet het­zelfde in Indone­sië. Met lage kwaliteit plas­tic (zoals zakken) kun je gewoon niet zoveel doen.

Oftewel: weg met plas­tic! Wij kopen nu groen­ten en brood alti­jd zon­der ver­pakking. Dat is niet zo moeil­ijk. Voed­sel dat alti­jd in plas­tic ver­pakt zit, zoals sojayo­ghurt, tofu en koek­jes, koop ik gewoon bij­na nooit meer. Andere din­gen die we de afgelopen tijd plas­ti­cloos hebben gekocht zijn tanden­bors­tels, afwassponzen en deodorant.

Oordeel: Als je de voor de hand liggende din­gen hebt aangepakt (eigen tas­je en flesje mee), kan de rest soms aan­voe­len als een obsessie of een hob­by. Heeft mijn deodor­ant echt zo’n grote impact op het milieu?

Tip: Samen met een paar vrien­den bestellen we af en toe 10 kilo­gram zakken van bonen, noten, rijst en pas­ta, dat scheelt ook weer verpakking.

3. Keihard actie voeren

Dit was in mei, toen we meed­e­den aan de Mother’s Day March in Lon­den (vaders mocht­en ook komen). Het logo is van Extinc­tion Rebel­lion. Ik sta achter deze organ­isatie, omdat hun acties ervoor zor­gen dat nie­mand om de feit­en heen kan.

Dier­soorten ster­ven mas­saal uit, mensen ver­drinken of rak­en alles kwi­jt door over­stro­min­gen, regio’s wor­den onleef­baar door de hitte, waar­door er weer meer mensen ontheemd rak­en. Voorzien van air­co en dijken zijn wij de laat­sten die er iets van zullen merken, maar wel dege­nen die de meeste poli­tieke druk kun­nen uitoefenen.

Oordeel: Het is een hoop gedoe en lijkt erg indi­rect, maar een demon­stratie van duizen­den mensen geeft een duidelijk sig­naal af. En de eisen van Extinc­tion Rebel­lion lijken in de UK ingewil­ligd te worden.

Tip: Maak stokken aan je protest­bord, want zo’n stuk kar­ton een paar uur lang boven je hoofd houden is een vrij zware work-out.

4. Taartjes eten in de stad

Min­der koek­jes in huis (zie won­der­mid­del 2) betekent vak­er taart­jes eten. Als full-time moed­er doe ik dat zowiezo al vaak, want Y. is inmid­dels uit­gekeken op onze eigen woonkamer. En in de stad komen we aller­lei inter­es­sante mensen tegen.

Oordeel: De meest aan­ge­name manier om de cri­sis aan te pakken, wellicht niet de meest effectieve.

5. Niets kopen

De dri­jvende motor achter de cri­sis is onze drin­gende behoefte om steeds weer nieuwe spullen te kopen. Die wor­den gepro­duceerd, ver­vo­erd, en na een tijd­je weer ver­w­erkt als afval.

Als ik iets nodig heb, probeer ik het alti­jd eerst tweede­hands te vin­den. Wat dat betre­ft heb je veel geluk als je in Ned­er­land woont — jul­lie hebben zulke fan­tastis­che kringloop­winkels. Onlangs was ik zelfs voor het eerst in een weggeefwinkel, in Amers­foort. De ultieme doo­d­steek voor het con­sumen­tisme. Wat is er nog ver­lei­delijk aan een uniek fotoli­jst­je dat je gratis mag meenemen?

Oordeel: Niets kopen is erg saai. Als je niet meer kunt winke­len, waar leef je dan nog voor? Lang leve de kringloop- en weggeefwinkel.

Tot slot

Natu­urlijk zijn er nog veel meer tac­tieken om een kli­maat­cri­sis tot een goed einde te bren­gen. “Een bos planten”, “Kluizenaar wor­den”, “Met je huis de wereld rond­varen”, “Wacht­en tot De Tech­nolo­gie ons zal red­den”, “Con­clud­eren dat het alle­maal geen zin heeft en op vlieg­vakantie naar Span­je gaan” — nog genoeg om uit te proberen!

Reacties

  1. he Maaike,
    ik probeer een stap­je verder te denken. stel dat iedereen stap 5 doet, alles wat je nodig hebt 2ehands kopen. die kringloop stopt op een gegeven moment omdat de stroom van spullen die van 1e hands naar 2e hands gaan ophoudt omdat dan weinig mensen nog iets nieuws kopen. wat doen we dan? heb je daar al een idee bij?

    1. Ja, utopisch idee. Mijn eerste gedachte is dat alles wat gepro­duceerd wordt, met hernieuw­bare mate­ri­alen moet wor­den gemaakt en op een goede manier weer moet wor­den afge­bro­ken. Dan zou punt 5 niet meer gelden. Maar met alle reclame en kortin­gen is het al een uitdag­ing om door een winkel­cen­trum te lopen zon­der iets te kopen, dus het lijkt niet echt die kant op te gaan.

  2. Dank voor de wijze lessen Maaike.
    Ik zal de blog mor­gen even hardop voor­lezen in onze anker­baai, want hier op St. Vin­cent valt ook nog een hoop te winnen.

Reageren is niet mogelijk.