Mor­gen is het zover: 26 juni 2010, de 50e ver­jaardag van de onafhanke­lijke staat Mada­gas­car. Met gemengde gevoe­lens is naar deze dag toegeleefd. Een echte feeststem­ming is in de huidi­ge sit­u­atie lastig te realis­eren. Door de sanc­ties en embargo’s van de inter­na­tionale gemeen­schap is de economie tot onder het nulpunt geza­kt. De werkeloosheid en armoede komt je elke dag op straat tege­moet. Maar de stad bruist van activiteit en is op de belan­grijk­ste plekken ver­sierd en opgek­napt. Vanavond houden de kinderen gewoon hun lam­pi­onnenop­tocht en is er net als alti­jd vuurwerk.

Onafhanke­lijkhei­ds­dag: De vlag gaat uit

Dezelfde tweeslachtigheid is waar te nemen als het gaat om de voor­ma­lige onder­drukker. Frankrijk is het utopia van menig inwon­er van Mada­gas­car. Tegelijk is dit het land van les colons, bru­tale west­er­lin­gen met een supe­ri­or­iteitscom­plex. Ook de meest recente gebeurtenis­sen kun­nen niet los wor­den gezien van de inter­na­tionale con­text. De rol die ex-kolo­niale groot­macht­en spe­len is natu­urlijk alti­jd dubieus, en Frankrijk heeft wat dat betre­ft niet de beste papieren.

Marc Raval­o­manana, de ex-pres­i­dent die na zijn afzetting (jan­u­ari 2009) naar Zuid-Afri­ka gevlucht is, heeft niet veel vrien­den gemaakt bij de Fransen. Hij werk­te meer samen met de Verenigde Stat­en. Dit verk­laart miss­chien het feit dat de V.S. de eerste waren die zijn pres­i­dentschap erk­enden. Er is tij­dens zijn regering zelfs een Franse ambas­sadeur het land uit­gezet. Na de machtsover­name door Andry Rajoeli­na was er direct weer een nieuwe ambassadeur.

En het lijkt erop dat deze man mor­gen de enige ambas­sadeur is die aan­wezig is bij het défilé. Met Pak­istan en Turk­i­je is hij in ieder geval één van de weini­gen die hun geloofs­brieven aan de huidi­ge over­gangsregering hebben over­handigd. In de krant is een bood­schap te lezen van de Franse ambas­sade. Zij willen graag hun goede ban­den met Mada­gas­car mark­eren. De vraag bli­jft wat het doel hier­van is — het helen van oude kolo­niale won­den of het verdedi­gen van economis­che belangen?

Frans WWI-mon­u­ment in Tana

Voor de oploss­ing van het poli­tieke con­flict valt in ieder geval geen won­der te verwacht­en van een ‘onpar­ti­jdi­ge bemid­de­laar’. De South African Devel­op­ment Com­mu­ni­ty, de groep met lan­den van zuidelijk Afri­ka, probeert die rol op zich te nemen, maar heeft daar­voor teveel ban­den met Raval­o­manana. Die is niet voor niets naar Zuid-Afri­ka gevlucht. Inter­es­sant in dit ver­band is dat de ex-ex-pres­i­dent, Rat­sir­a­ka, zich in Frankrijk heeft verscholen.

Het is span­nend wat er mor­gen gaat gebeuren. Door­dat de onvrede over Rajoeli­na toe­neemt, is het risi­co aan­wezig dat hij zal wor­den uit­ge­floten tij­dens zijn optre­den. Dit is al drie keer eerder, bij kleinere gele­gen­heden, gebeurd. En het is toch niet lief om je eigen hard­w­erk­ende dan wel -rij­dende pres­i­dent uit te jouwen.