Hartelijk World Population Day!
Vandaag is de dag van de wereldbevolking, van ons allemaal dus. Momenteel zijn we met 7,1 miljard mensen. Dat klinkt erg gezellig. Zo ongeveer sinds de Industriële Revolutie (1770) is de wereldbevolking bezig aan een exponentiële groei. Die groei zal ook zichtbaar worden in de geologie van onze planeet, bijvoorbeeld door het hoge CO2 niveau. Dat is de reden waarom de huidige tijd wel het Antropoceen wordt genoemd, een term die is uitgevonden door een Nederlandse wetenschapper.
En dan te bedenken dat het allemaal zo nederig begon. Afgelopen weekend waren wij in het National Museum hier in Nairobi, een echte aanrader. Hier vind je onder andere de belangrijkste collectie hominide fossielen ter wereld. Hiervan worden er maar weinig gevonden, en dan nog van verschillende soorten.
Ik vond het zelf heel bijzonder om de schedels van vroege mensachtigen te zien die hier zijn opgegraven. Het fascineert me als geschiedenis zo tastbaar is, vergelijkbaar met wandelen door de ruïnes in Rome. Net als voor sommige Nederlandse christenen is dit in Kenia ook een heet hangijzer, zie ‘Kenya’s human fossils disturb church’. Zelf ervaar ik geloven en de verwondering over onze afkomst niet als een tegenstelling.
Maar waar wonen wij inmiddels met z’n allen?
In een interessant experiment heeft iemand een wereldkaart gemaakt waarbij de inwoners van het land met de grootste populatie zijn verhuisd naar het land met het grootste oppervlak. Vervolgens is het land met de 1‑na-grootste bevolking verhuisd naar het 1‑na-grootste land, enzovoorts. Het resultaat is de wereldkaart hieronder. Nederland zou in Japan terechtkomen. Het is te zien dat Bangladesh ontzettend dichtbevolkt is, want het ligt nu in India.
World Population Day mag aanleiding zijn voor fascinerende kaarten, maar is ook vooral een oproep tot reflectie op de keerzijde van bevolkingsgroei. Deze vindt namelijk vooral plaats in de ‘ontwikkelingslanden’. In een situatie van armoede zijn er grote gezondheidsrisico’s rond zwangerschap en geboorte. Dit geldt vooral voor (tiener)meisjes die zwanger worden, en dat zijn er nogal wat. Veel van hen zijn trouwens getrouwd, vaak zonder daarvoor te hebben gekozen, met als gevolg dat ze weinig jaren in de schoolbanken kunnen doorbrengen.
Deze dag is van ons allemaal. Vanaf onze in raadselen gehulde geschiedenis zijn we een heel eind gekomen. Laten we ons inspannen voor een toekomst waarin iedere zwangerschap gewenst is, elke geboorte veilig, en elke jongere zich ten volle kan ontwikkelen.
Wat zou ik graag eens “grabbelen “tussen die kettingen…