Weken­lang stond het park vol met prachtige blauwe bloe­men. Maar nu ik er ein­delijk aan toe kom om een foto te mak­en, zijn de meesten alweer uit­ge­bloeid. Grote kaarde­bollen begin­nen hun plek in te nemen.

Soms heb ik het gevoel dat ik alti­jd moet bloeien: me alti­jd ent­hou­si­ast inzetten op mijn werk en voor het ecodorp; alti­jd een vrolijke moed­er zijn.

Kijk­end naar de kaarde­bollen, zie ik dat het zo niet werkt.

Als je buiten bent, en niet bin­nen de rechthoek van je lap­top- of tele­foon­scherm, is eigen­lijk alles een cirkel. De zon die onder­gaat, de volle maan die gis­ter­avond zo schit­terend opkwam. En de seizoe­nen, die elk jaar de cirkel van het lev­en weer com­pleet maken.

De vier seizoe­nen kun je ook weer opde­len, zodat er 8 feestda­gen ontstaan: het wiel van het jaar. Het is een natu­urlijke en mil­len­nia-oude manier om het jaar in te delen en beteke­nis te geven. In het kerke­lijke jaar zijn van deze feesten ook nog sporen te vinden.

In het ecodorp hebben we afgelopen maand de lang­ste dag van het jaar gevierd. En nu mak­en we plan­nen om het graanoogst­feest te vieren. Lam­mas heet het in de Keltische traditie.

Het vieren van de  seizoe­nen maakt mij meer bewust van de cyclus van alles wat leeft. Elk seizoen draagt zijn eigen einde in zich, en mid­den in de zomer voel je de herf­st al aankomen. Ik hoef niet alti­jd blij te zijn; om land­bouw te bedri­jven, moet land af en toe braak liggen. Voor alles is een tijd, zei de Predik­er. Voor vreugde, maar ook voor ver­lies en afster­v­ing. Ze zijn onaf­schei­delijk, zoals Kahlil Gibran schri­jft in The Prophet:

Your joy is your sor­row unmasked.

And the self­same well from which your laugh­ter ris­es was often­times filled with your tears.

And how else can it be?

The deep­er that sor­row carves into your being, the more joy you can con­tain.

Is not the cup that holds your wine the very cup that was burned in the potter’s oven?

And is not the lute that soothes your spir­its the very wood that was hol­lowed with knives?

When you are joy­ous, look deep into your heart and you shall find it is only that which has giv­en you sor­row that is giv­ing you joy.

When you are sor­row­ful, look again in your heart, and you shall see that in truth you are weep­ing for that which has been your delight.