Verhuizing bij maanlicht

De enorme bestel­bus raast over de zee­bo­dem. Met glim­mende oog­jes draait het kleine jonget­je aan het stu­ur. Met zijn arm­p­jes uit­gestrekt kan hij er net bij. Al veel te snel moet hij weer in zijn autostoelt­je. Als we de Euro­tun­nel uitri­j­den, geloven we het pas echt: we hebben de over­steek gemaakt.

Negen dagen gele­den leek het erop dat onze ver­huiz­ing naar Ned­er­land in het water zou vallen. Frankrijk sloot de grens voor al het ver­keer vanu­it het Verenigd Koninkrijk. Toen een paar dagen lat­er het nieuws kwam dat je met een negatieve coro­na test wel de grens over mocht, hebben wij snel een test geboekt. Op tweede ker­stdag mocht­en we onze aman­de­len lat­en kiete­len op Heathrow.

De uit­slag kwam twee dagen gele­den. We waren coro­na-vrij en kon­den de laat­ste dozen gaan inpakken. Vanocht­end kwa­men twee super vrien­den helpen met het inladen van de bus. Y.’s lokale grootoud­ers ont­fer­mden zich over de peuter. De Franse douane werk­te ook mee, en zo zijn we met vereende kracht­en beland aan de overkant van het kanaal. Een klein wonder.

Het daglicht ver­li­est het al snel van de zware wolken aan de hori­zon. Maar dan ver­schi­jnt er een ander licht. Voorzichtig kruipt de volle maan achter een wolk van­daan. Ze staat nog laag aan de hemel en is warm oran­je. We kun­nen onze ogen er niet vanaf houden. Voor Y. is het een vast moment van de dag: “Daar maan!”

Ondanks de coro­nacri­sis en Brex­it voelt de ver­huiz­ing voor mij niet als een ontsnap­ping. In de afgelopen acht jaar heb ik een tweede thuis­land gevon­den. Van Stone­henge tot Per­cy Shel­ley, van Doc­tor Who tot Radio 4, van oude tochtige huizen tot de wei­dse zuid­kust, een deel van mij zal er alti­jd bli­jven. En natu­urlijk bli­jft het con­tact met vrienden.

Ter­wi­jl we dwars door Bel­gië zoeven, danst de maan steeds verder omhoog, zwierend in haar wolken­jurk. De wolken verd­wi­j­nen als we Ned­er­land bin­nen­ri­j­den. Y. slaapt in zijn stoelt­je en de maan staat nu als een bak­en recht boven onze plaats van bestem­ming. Rustig rollen we de straat in. Klaar voor een nieuw hoofdstuk.

Reacties

  1. Heel mooi inkijkje!
    Dat je nog energie had om een blog te pub­liceren na een hele dag ver­huizen (emi­gr­eren zelfs) — sterk ben je :-)

  2. Welkom terug in Ned­er­land! Zou super leuk zijn om jul­lie weer eens te zien.

Reageren is niet mogelijk.