Op dierendag wil ik graag een citaat delen dat ik vond in een boek over dierenrechten van Andrew Linzey. Het is een visioen dat in de 14e eeuw is opgeschreven door Juliana van Norwich — een bijzondere vrouw die als kluizenaar leefde in Engeland. De tekst (mijn vertaling) is dus flink oud en gepast mystiek:
Hij toonde me een klein voorwerp, de hoeveelheid van een hazelnoot, in de palm van mijn hand; en het was rond als een bal. Ik beschouwde het met het oog van mijn begrip en dacht: Wat kan dit zijn? En het werd ongeveer aldus beantwoord: Het is alles dat gemaakt is. Ik verwonderde me over hoe het kon voortbestaan, want het leek alsof het plotseling zou kunnen verdwijnen – zo klein was het. En ik werd beantwoord in mijn gedachten: Het duurt voort, en zal altijd voortduren, omdat God het liefheeft. En zo heeft Alles het Zijn door de liefde van God.
In dit Kleine Ding zag ik drie eigenschappen. De eerste is dat God het heeft gemaakt, de tweede is dat God het liefheeft, de derde dat God het bewaart.
Andrew Linzey merkt hierna op dat het soms lastig kan zijn om Gods zorgende hand voor de schepping te zien, en dat dit misschien komt doordat wij als zijn afgevaardigden de handen niet uit de mouwen steken. Dat is een thema dat ook terugkwam in onze kerkdienst van afgelopen zondag.
De dienst stond in het teken van het oogstfeest. In de liturgie las ik dat deze feestdag ooit is ingesteld door de Church of England om het Lammas feest een plaats te geven in de kerk. Lammas heeft hele oude papieren en wordt nog steeds gevierd door neopaganisten. Mijn interfaith hart werd dus ook weer verwarmd.
De vicar las een brief voor van bisschop Thabo uit Zuid-Afrika. Hij heeft dit te zeggen over zorg voor de aarde:
De hoofdoorzaken van milieuproblemen zijn hebzucht en onverschilligheid — dit zijn beide geestelijke problemen. Zowel het vroegere koloniale beleid als het huidige neoliberale beleid draait om het maximaliseren van winst ten koste van arbeiders en de aarde.
Denkend aan de dieren in de bioindustrie en het leven dat verstikt wordt door ons afval, vind ik deze observatie van de bisschop ook treffend:
De Bijbel roept ons op om beheerders van de aarde te zijn, maar ik denk dat het al te laat is. God roept ons nu om genezers van de aarde te worden.
Juliana van Norwich zag hoe de liefde van God de wereld in stand houdt. Die liefde hebben we nodig om de aarde te genezen. Een gebed van paus Franciscus:
God van liefde, toon ons
onze plaats in deze wereld
als instrument van Uw genegenheid
voor alle wezens van deze aarde,
omdat geen enkel door U vergeten wordt.
Mooie blog!