Stral­end blauwe lucht­en en stort­buien wis­se­len elka­ar af in deze laat­ste weken van novem­ber. De ker­stda­gen komen eraan, en dat zullen we weten! Elke vrouw met een beet­je een huishouden is inmid­dels in de stress geschoten. Ze moeten hier natu­urlijk Sin­terk­laas en Kerst in 1 keer vieren, dus dat kan de druk wel opvo­eren.Dit week­end was er het moment van de Christ­mas Lights On In Gilling­ham. Met Kirsty en Martha van onze huis­groep, en hun kroost, ging ik daar­naar kijken. Er was een podi­um met twee gigan­tis­che car­toon-pop­pen en dansende kinderen van de sportv­erenig­ing. En uitein­delijk gin­gen dan… de ker­st­lam­p­jes aan! Ik zou daar natu­urlijk geen uur voor in de kou gaan staan zon­der een hoger doel, wat bestond uit de grote hoeveel­heid eten die Kirsty had klaarge­maakt als afs­luit­ing van de excur­sie. De kinderen wer­den nog op de foto gezet door de radio: Klik hier voor de foto van de schat­jes.

St Mark’s Church

Het week­end werd nog mooier toen we zater­dag naar James Bond gin­gen. Fred­dy begon al te stun­ten voor­dat we bij de bioscoop waren, toen het hek langs het fietspad vond dat hij te scherp door de bocht ging, en de fiets en Fred­dy opeens op de grond lagen. Nog wel wat te ver­beteren aan de tech­niek dus. Maar qua koel­bloedigheid deed hij niet onder voor de agent, en hij was er zek­er sneller bovenop dan Bond na zijn duik.

Fred­dy tim­mert de composthoopbak.

In ons tuin­t­je is steeds min­der terug te vin­den van de chaos die we er aantrof­fen. Fred­dy heeft een afdak­je gemaakt voor het brand­hout, dus als je langskomt kun je naar harten­lust vuurt­jes stoken.

Ivan werpt een ver­lei­delijke blik door het snoeihout.

Het sta­tion, de maan en de kerstlampjes*

*) Als de avondfoto’s op deze pag­i­na nogal schim­mig zijn, is dat te wijten aan mijn gebrekkige cameravaardigheid.