Van­daag is een Ethiopis­che nationale feestdag. Het lijkt me gepast om een nationale heilige te intro­duc­eren: St. George oftewel St Joris. Vol­gens Wikipedia is Ethiopië in deze keus niet heel orig­i­neel geweest; de kloeke sint is ook bescher­mheilige voor o.a. Amers­foort, Istan­bul, Enge­land, Grieken­land, Mosk­ou, Rid­derk­erk, boeren, kruis­boogschut­ters, land- en veld­w­erk­ers, Palesti­jnse Chris­te­nen, scouts, huidziek­ten en syfil­is. Hij zal zich niet verve­len dus.

In de Amhaarse spelling staat er KI-DU‑S GE-YO-R-GE‑S BI-RA = St. Georges Beer

En, zoals Wim al opmerk­te, is St. George de naam van het nationale bier. Dat is niet bij­zon­der lekker, maar goed te drinken. En als je zo hard werkt als wij, moet je natu­urlijk ook goed drinken. Daar is genoeg gele­gen­heid toe, want de mango’s zijn rijp dus er is mangosap!

De naam van de feestdag van­daag is ‘Down­fall of the derg’. De Derg was het mil­i­taire com­mu­nis­tis­che regime, aan de macht gekomen in 1974. Social­is­tis­che ide­alen waren voor dit regime en zijn lei­der Mengis­tu geen hin­der­nis om tegen­standers ste­vig aan te pakken. De zoge­naamde ‘rode ter­reur’ maak­te veel slachtoffers.

Mengis­tu Haile Mari­am ont­popte zich tot een dic­ta­tor die in auto­cratie niet onderdeed voor Keiz­er Haile Selassie, die in 1974 door de Derg was ont­troond. In de jaren tachtig brak er honger­snood uit in het noor­den van het land, deels veroorza­akt door de oor­log die Mengis­tu voerde met rebellen in die regio. Het regime probeerde dit lang ver­bor­gen te houden voor de buiten­wereld, maar was uitein­delijk ged­won­gen om jour­nal­is­ten toe te lat­en. De beelden van de honger­snood schok­ten de wereld, en lei­d­den tot mas­sale hulp­op­er­aties. Geld werd opge­haald met de lied­jes ‘Do they know it’s Christ­mas’ en ‘We are the world’.

Het is een klassiek voor­beeld gewor­den van het feit dat human­i­taire ram­p­en alti­jd een com­plexe achter­grond hebben, en dat nood­hulp daarin een lastige posi­tie inneemt.

Uitein­delijk is de Derg 20 jaar gele­den ver­dreven, en Mengis­tu zit in ballingschap in Zim­bab­we. Hoewel het lev­en van de Ethiopiërs nog steeds geen sprook­je is, kun­nen ze in ieder geval reke­nen op hun drak­endo­der. En op de aan­dacht van Wagen­ingse onder­zoek­ers; of ze daar iets mee opschi­eten is natu­urlijk nog maar de vraag.

Er zijn weer wat nieuwe foto’s van mensen en dieren die we ont­moet­ten tij­dens ons werk, de meeste gemaakt door Freddy.