Het vac­uüm tussen de reis en de start van het werk kan miss­chien nog het beste beschreven wor­den met het schone woord ‘week­end’. Het is niet mijn bedoel­ing om de lez­er van deze woor­den op de hoogte te houden van toeris­tis­che activiteit­en of huishoudelijke ver­wik­kelin­gen die ons deze dagen hebben bezig gehouden. Hele­maal toe­val­lig is het natu­urlijk niet, dat deze weblog ontstaat op het moment dat de auteurs niet in hun thuis­land­je zijn, maar een beet­je toe­val­lig is het eigen­lijk wel.

Week­enden zijn er om gevierd te wor­den, en maanda­gen om met nieuwe din­gen te begin­nen. Van­daar dat wij ons nu gevoegd hebben bij 4 Franse mede-stu­den­ten in een genoeglijk optrek­je buiten de binnenstad.
De bewon­ers van dit grote eiland lijken zeer wijs te zijn. Een wijsheid die ik u alvast niet wil onthouden, stond op de ver­pakking van een theeza­k­je: “Pas de san­té sans thé”.

Als onze pla­neet een eiland van lev­en is in het hee­lal, en ieder mensen­leven een uni­ver­sum met cirke­lende plan­eten rond stral­ende zon­nen, kon Mada­gas­car weleens het mid­delpunt van de wereld zijn. Maar dat onder­zoek loopt nog.