“Ik kan me er zo aan erg­eren: weer zo’n veg­an­ist die sen­ti­menteel doet over een koe die naar de slacht gaat. Geloof me, er is nie­mand die meer van mijn beesten houdt dan ik. Ik werk meer dan 100 uur per week om het hoofd boven water te houden. Dat is niet makke­lijk, want de super­mark­ten hebben ons in een houd­greep. We kri­j­gen steeds min­der betaald voor de melk en het vlees.

Het feit dat steeds meer mensen dier­lijke pro­ducten lat­en staan, maakt het er niet beter op. Mijn opa en vad­er hebben dit land bew­erkt, en het laat­ste wat ik wil doen is ons bedri­jf opgeven.”
Ik ben nu een aan­tal jaar veg­an en het valt me op dat veg­ans op het inter­net vee­houd­ers vaak afschilderen als de vijand. Maar ik wil daar niet aan mee­doen. Een mens kan nooit mijn vijand zijn, omdat de com­passie die mij dri­jft om veg­an­ist te zijn, niet stopt bij dieren.

In de prak­tijk is dit moelijk­er dan het wellicht klinkt. Ik ben ervan over­tu­igd dat het opsluiten van dieren een groot onrecht is. Dat is niet zomaar een mening, maar iets dat ik voel met elke vezel van mijn bestaan. Het is dan lastig om mensen die zon­der geweten­snood kalf­jes van hun moed­ers schei­den, met liefde tege­moet te treden.

Het kan alleen als we mensen zien als mensen, en elka­ar niet gelijk wegzetten met “alle boeren zijn harteloos,” of “weer zo’n naïeve veg­an.” Gand­hi, die streed tegen het hard­vochtige regime van de Brit­ten, schreef: “It is quite prop­er to resist and attack a sys­tem, but to resist and attack its author is tan­ta­mount to resist­ing and attack­ing one­self.” (Het is gepast om je te verzetten tegen een sys­teem, en het aan te vallen, maar als je de auteur van het sys­teem aan­valt, is het alsof je jezelf aan­valt.) Dit onder­scheid tussen het sys­teem en de mensen die eraan meew­erken, is cruciaal.

Ons huidi­ge voed­sel­pro­duc­tiesys­teem is gebaseerd op de uit­buit­ing van de aarde en de dieren. Dat sys­teem is mijn vijand, niet de vee­houd­ers. Dat neemt niet weg dat ik hoop dat vee­houd­er­ij uitein­delijk niet meer zal bestaan. Maar ik hoop ook dat we daarover in gesprek kun­nen gaan.

De kloof tussen stad en plat­te­land zorgt voor veel onwe­tend­heid bij veg­ans, en frus­tratie bij boeren. Ik wil proberen om de mensen die mijn ide­alen niet delen echt te zien, en hun posi­tie te begri­jpen. De fic­tieve opmerkin­gen van de vee­houd­er hier­boven waren hier­voor een oefen­ing. Ik denk dat het tijd is voor een dialoog tussen veg­ans en vee­houd­ers. Waar we het dan pre­cies over kun­nen hebben, daar hoop ik in een lat­er bericht op terug te komen.

*

Als bonus wat advies van Thich Nhat Hanh:

When you begin to see that your ene­my is suf­fer­ing, that is the begin­ning of insight. When you see in your­self the wish that the oth­er per­son stop suf­fer­ing, that is a sign of real love. But be care­ful. Some­times you may think that you are stronger than you actu­al­ly are. To test your real strength, try going to the oth­er per­son to lis­ten and talk to him or her, and you will dis­cov­er right away whether your lov­ing com­pas­sion is real. You need the oth­er per­son in order to test. If you just med­i­tate on some abstract prin­ci­ple such as under­stand­ing or love, it may be just your imag­i­na­tion and not real under­stand­ing or real love.

Wan­neer je begint te zien dat je vijand lijdt, is dat het begin van inzicht. Wan­neer je in jezelf de wens ziet dat het lij­den van de andere per­soon stopt, is dat een teken van echte liefde. Maar pas op. Soms denk je miss­chien dat je sterk­er bent dan je in werke­lijkheid bent. Als je je echte kracht wilt testen, moet je naar de andere per­soon gaan om te luis­teren en te prat­en met hem of haar. Dan zul je meteen ont­dekken of je liefde­volle mede­do­gen echt is. Je hebt de andere per­soon nodig om het te testen. Als je alleen maar medi­teert op een abstract principe zoals begrip of liefde, kan het gewoon je ver­beeld­ing zijn en niet echt begrip of echte liefde.

Bron­nen

• M.K. Gand­hi, An auto­bi­og­ra­phy: The sto­ry of my exper­i­ments with truth (boek)
• Thich Nhat Hanh, Peace is every step: The path of mind­ful­ness in every­day life (boek)
• De titel Refus­ing to be ene­mies heb ik geleend van een boek over geweld­loos verzet in Israël, met als onder­ti­tel Pales­tin­ian and Israeli Non­vi­o­lent Resis­tance to the Israeli Occu­pa­tion.