Met vierhonderd mensen aan boord raast het vliegtuig door de nacht. Ik probeer een houding te vinden om te kunnen slapen. Als ik teveel naar rechts leun valt mijn been in slaap, maar als ik rechtop zit krijg ik kramp in mijn nek. Mijn gedachten laten me niet met rust. Het nieuws dat we een week geleden kregen, heeft onze plannen voor de toekomst weer een nieuwe wending gegeven.
Toen Frodo vertrok uit de Shire, miste hij ook zijn zachte bed. Als hij wakker wordt met een stijve nek en een boomwortel in zijn rug, denkt hij aan de woorden van Bilbo:
“It’s a dangerous business, Frodo, going out of your door,” he used to say. “You step into the road, and if you don’t keep your feet, there is no knowing where you might be swept off to.”
Wijze woorden. Toen we ruim drie maanden geleden op het vliegtuig stapten, dachten we naar Chili te gaan, maar het bleek dat we via de bergen van Patagonië, de knoflookoogst op Chiloé en de weilanden rond Osorno onderweg waren naar Schotland. Freddy heeft namelijk gesolliciteerd bij het James Hutton Institute in Aberdeen, en gaat daar een jaar lang werken.
Daarmee is deze periode van werken op het platteland voorbij, en bereiden we ons weer voor op een verhuizing naar het Verenigd Koninkrijk. Na het Brexit referendum kunnen we misschien nog een historische stemming meemaken: de onafhankelijkheid van Schotland. Onze eigen parlementsverkiezingen hebben we op een dag na gemist, maar er komt een stewardess langs die ons de voorlopige uitslag laat zien.
Als de deken voor de zoveelste keer van mijn schouders glijdt, geef ik de strijd met de vliegtuigstoel op. Een slapeloze nacht en een jetlag, het hoort er allemaal bij. In Nederland zullen we veel moeten regelen om in het paasweekend naar ons nieuwe stekje te kunnen verhuizen. Maar in het luchtledige van de reis hoef ik daar nog even niet aan te denken. Ik vis mijn koptelefoontje tevoorschijn en laat me zakken in de series op mijn schermpje.
Mooi, leuk voor jullie. En dat bij het instituut dat de naam draagt van de eerst moderne geoloog die het actualiteitsprincipe introduceerde (“the present is the key to the past”). Veel succes in Schotland. Zijn uitspraak:
“no vestige of a beginning, no prospect of an end” werd hem niet in dank afgenomen door de kerk.
Mooie nieuwe uitdaging weer!
Mooie toekomst gewenst .het is te ver om even te komen kijken en..zo zal het wel blijven.
lieve groet, Oma
Hartelijk gefeliciteerd met deze nieuwe job!!!!