Er kruipt een rood kev­ert­je over mijn arm. Op deze heer­lijk warme zater­dag heb ik voor de veran­der­ing niets op mijn lijst­je staan, en kan ik dus even geni­eten van onze vierkante meter moes­tu­in. Door de week is Fred­dy de held in de tuin, die alles lev­end houdt. De bonen­planten buite­len over hun groeitouwt­jes en bloeien uit­bundig. Het kev­ert­je vin­dt het niet erg dat ik een foto van hem maak. Als ik een bioloog was, zou ik natu­urlijk direct op inter­net gaan zoeken welke dier­soort hier over mij heen kruipt.

Vorige week zijn we naar Down House geweest, het huis waar Charles Dar­win 40 jaar lang heeft gewoond met zijn gezin. Hun tuin was iets grot­er dan die van ons, en elk insect dat zich daar ooit ver­toond heeft, is vri­jwel zek­er geïn­dex­eerd. Darwin’s tuin was zijn lab­o­ra­to­ri­um. In 1856 mar­keerde hij bijvoor­beeld een rechthoek in het gras, ongeveer zo groot als onze hele moes­tu­in, en de jaren daar­na reg­istreerde hij hoeveel ver­schil­lende soorten er opkwa­men en over­leef­den. Wat betre­ft pub­li­caties was hij voor heden­daagse begrip­pen een ongelofe­lijk pro­duc­tieve weten­schap­per. Maar hij had dan ook ‘onafhanke­lijke mid­de­len’ en hoefde zijn salaris niet bij elka­ar te schrapen met projectvoorstellen.

Bij gebrek aan groene vingers bestudeer ik de natu­ur vooral via boeken, zoals The cul­tur­al lives of whales and dol­phins, van Hal Whitead en Luke Ren­dell. Ik denk dat bij­na iedereen wel een fas­ci­natie heeft voor walvis­sen en dolfi­j­nen. Als je de Hitchhiker’s Guide to the Galaxy hebt gezien of gelezen, weet je dat dolfi­j­nen heel intel­li­gent zijn (zie hier de dolfi­j­nen). De auteurs van dit boek nemen de stelling in dat deze dieren cul­turele wezens zijn. Net zoals mensen meer zijn dan hun genen, zijn (som­mige) andere dieren dat ook.

Over de geschiede­nis van de mens lees ik nu Yuval Noah Harari, een Israëli­er die veg­an­ist is. Daar kwam ik trouwens pas lat­er achter. Het lot van de dieren is niet de enige reden waarom hij de over­gang van jager-verza­me­laar naar land­bouw ‘History’s biggest fraud’ noemt:

The Agri­cul­tur­al Rev­o­lu­tion cer­tain­ly enlarged the sum total of food at the dis­pos­al of humankind, but the extra food did not trans­late into a bet­ter diet or more leisure. Rather, it trans­lat­ed into pop­u­la­tion explo­sions and pam­pered elites. The aver­age farmer worked hard­er than the aver­age for­ager, and got a worse diet in return.

Ik ben ook begonnen met het lezen van de boeken waarop de tv-serie Games of Thrones is gebaseerd. Dat is natu­urlijk al jaren­lang een hype, maar ik heb de serie nooit gezien. Ik hou ook hele­maal niet van films met veel geweld, dus het lezen van de boeken leek me een goed com­pro­mis. En het eerste deel was heel mooi, span­ning en avon­tu­ur met een scala aan kleur­rijke hoofdpersonen.

Ter­wi­jl ik dit schri­jf ben ik hele­maal in touch met mijn inner­lijke pri­maat, want ik vis zojuist een vlooi uit Ivan’s vacht. Leuk die natu­ur, maar de insecten mogen van mij in de achter­tu­in blijven.