Er gaat er niets boven een half uurt­je hard­lopen om de dag vol energie te begin­nen. De zon die tussen de lage wolken door kruipt en de lucht die elke ocht­end weer anders is. Op zulke momenten ben ik hele­maal in con­tact met mijn oergevoel: ren­nen over de savanne in plaats van staren naar een computerscherm.

Mijn ent­hou­si­asme voor sport beweegt zich in gol­ven, een paar maan­den wel en dan weer een paar maan­den niet. Hier in Gilling­ham lijk ik het goed vol te houden, miss­chien vooral dankz­ij Parkrun. Dit is een activiteit die in heel Enge­land wordt geor­gan­iseerd, en ook bij ons. Elke zater­dagocht­end kun je in het park 5 kilo­me­ter hard­lopen, waar­bij iedereen tegelijk begint. Bij de fin­ish wordt je tijd gereg­istreerd, en op de web­site kun je pre­cies bijhouden wat je tij­den zijn. Mijn kleine beet­je com­pet­i­tiviteit wordt hier elke zater­dag weer door aange­spro­ken. Door de week ren ik vaak met een collega.

Wat mijn werk betre­ft begin ik nu ook warm te lopen. De afgelopen drie maan­den heb ik als onder­zoek­sas­sis­tent gew­erkt op het insti­tu­ut waar Fred­dy zijn PhD doet. Mijn tijdelijke con­tract is na van­daag afgelopen. Maar gis­teren ben ik aangenomen voor een per­ma­nente posi­tie als Research Fel­low. Dus ik kan vol­gende week gewoon weer verder. Ik ben super blij: een baan in mijn vakge­bied, 20 minuten fiet­sen van ons huis! Het onder­zoek dat ze hier doen gaat over ontwik­kel­ingssamen­werk­ing en spe­ci­aal over klein­schalige land­bouw. Het is behoor­lijk prak­tisch, omdat het insti­tu­ut ook pro­jecten lei­dt en evalueert.

Met deze baan is mijn weg vooruit een stuk con­creter gewor­den. Een quote van Bil­bo (Lord of the Rings) lijkt me hier gepast:

The road goes ever on and on
Down from the door where it began
Now far ahead the road has gone
And I must fol­low, if I can
Pur­su­ing it with eager feet
Until it joins some larg­er way
Where many paths and errands meet
And whith­er then? I can­not say.