Onze ker­st­vakantie was heer­lijk en vol met bezoek. De laat­ste dagen van 2014 waren zon­nig, met de maan als een wit water­merk op de fel­blauwe hemel. We hebben kerst gevierd in de kerk en thuis met crack­ers en tak­jes hulst. We zijn naar Rochester geweest, en naar Lon­den. Het Vic­to­ria & Albert muse­um had de ten­toon­stelling Dis­obe­di­ent Objects, met voor­w­er­pen die zijn ingezet bij demon­straties of opstanden zoals Occu­py. Niet vies van een beet­je rev­o­lu­tie, togen wij hier direct heen. Er hing een Ned­er­lands span­doek: “Krak­en gaat door”. Er was een ontwerp voor een gas­masker gemaakt van een plas­tic fles. Aan het einde was een muur waar je je eigen protest­bood­schap op kon schri­jven. Zelf kan ik een heel rijt­je onder­w­er­pen op de protest­muur schri­jven, ide­alen die ik deel met veel andere mensen maar die op het moment niet door ‘het sys­teem’ wor­den gefaciliteerd.

Ik heb onlangs Rev­o­lu­tion van Rus­sell Brand gelezen. In Enge­land zijn de menin­gen over deze man en dit boek sterk verdeeld. Zelf vind ik dat hij een aan­tal goede pun­ten maakt, zij het in een chao­tis­che sti­jl. Bijvoor­beeld over het kap­i­tal­isme, waarin alles draait om winst. Als sociale waar­den ondergeschikt zijn aan winst, is het onver­mi­jdelijk dat we een wereld hebben vol kinder­ar­beid, afval­ber­gen en cor­rup­tie. Brand roept op tot rev­o­lu­tie, omdat hij pes­simistisch is over de wil van grote bedri­jven om hun manier van han­de­len te veran­deren. Maar er zijn ook kleine posi­tieve gelu­iden vanu­it het bedri­jf­sleven. Voor 2016 staat er een Nat­ur­al Cap­i­tal Pro­to­col op de plan­ning, waarmee bedri­jven op een uni­forme manier de sociale en milieukosten van hun pro­ducten in kaart kun­nen bren­gen. Op die manier wor­den het echte kosten en is er een economis­che reden om te streven naar het ver­min­deren ervan. Stephen Fry legt het in het film­p­je even uit.

Op Nieuw­jaars­dag namen we afscheid van onze gas­ten. We wan­delden nog even door het park, waar eerder het groene gras en de blauwe lucht zo vredig het zon­net­je had­den weerkaatst. Maar op deze eerste dag van het nieuwe jaar werd het gras tegen de grond aan geblazen, en in de lucht joe­gen de donkere wolken voor de maan langs. Een ste­vige Wind of Change was opgesto­ken om het nieuwe jaar in te luiden. Dat is mijn goede voorne­men voor 2015: Een mini‑revolutie.