Op het matje

Ik wil graag even juichen voor groot nieuws uit ons kleine land­je. Een recht­bank in den Haag heeft van­daag bepaald dat de regering meer moet doen om de uit­stoot van broeikas­gassen tegen te gaan. Het is natu­urlijk vooral treurig en frus­tr­erend dat dit nodig was. Het is 2015, over de hele wereld vallen ecosys­te­men al uit elka­ar met dodelijke gevol­gen (bijvoor­beeld de hit­te­gol­ven in India en Pak­istan) en het poli­tieke sys­teem kri­jgt het niet voor elka­ar om er iets aan te doen. In een democ­ra­tie moet er dan ook iets mis zijn met de pri­or­iteit­en van ons als kiezers.

Maar deze recht­sza­ak is het begin van een ver­schuiv­ing. In maart van dit jaar hebben juris­ten de Oslo Prin­ci­ples opgesteld. Hierin wordt aange­toond dat, onder de bestaande wet­ten, over­he­den en bedri­jven in overtred­ing zijn als ze niet vol­doende werken aan het tegen­gaan van kli­maatveran­der­ing. De gevol­gen hier­van zijn namelijk schadelijk voor zow­el de natu­ur als de gezond­heid en vei­ligheid van miljoe­nen mensen.

Met deze infor­matie op zak hebben de aan­klagers van Urgen­da een zaak aanges­pan­nen en deze van­daag gewon­nen. Het hele pro­ces kon reke­nen op grote inter­na­tionale belang­stelling want dit is natu­urlijk nog maar het begin. Het kan het einde beteke­nen van besluiteloze poli­tiek en lan­den die de ver­ant­wo­ordelijkheid op elka­ar afschuiv­en. Geen woor­den maar daden!

Reacties

  1. Dank zij jou ben ik me bewust van deze ontwik­kel­ing. Een reac­tie op zoi­ets kan niet uit­bli­jven: in de Else­vi­er van 4 juli spuwt Ger­ry van der List zijn gram: “de rechter als poli­tiek activist: een gevaar voor de democ­ra­tie”. Het feit dat iemand de Else­vi­er leest zegt natu­urlijk al heel veel, lat­en we er nog eens een boom over opzetten.

Reageren is niet mogelijk.