Van­daag is de maan weer rond — we wonen nu drie maan­den in Gilling­ham. Ik heb ze niet alledrie even bewust meege­maakt. Vooral sinds ik op kan­toor werk, is mijn lev­en een beet­je beperkt en niet heel span­nend. Een overzicht van de hoogtepun­ten: Fred­dy en ik hebben gezon­gen in een gele­gen­hei­ds­gospelkoor tij­dens het ‘Christ­mas Lights On’ event in Gilling­ham. Ik heb mijn record voor het 5 km hard­lopen ver­be­terd naar 25:09 minuten. En ik lees al maan­den een the­ol­o­gis­che pil die ik niet verwacht voor 2015 uit te hebben.

Een aan­wi­jz­ing voor het ver­strijken van de tijd is dat ik in de winkel nu de munt­jes zon­der nadenken uit elka­ar kan houden. En dat de nieuwe James Bond film offi­cieel is aangekondigd. Ik kan me nog als de dag van gis­teren herin­neren dat we naar Sky­fall gin­gen, hier in Gilling­ham. In Kenia keken we trouwens ook veel James Bond, want daar kon je voor een euro een dvd met 20 films erop kopen.

Het is een jaar gele­den dat Nel­son Man­dela over­leed. Desmond Tutu her­denkt hem met deze woorden:

We thank God for him, and the exam­ple he gave us, he taught us about the worth of a human being , all human beings. He nev­er looked at your dress or eth­nic­i­ty or your class. He respect­ed every­one for who they were.

Ik denk dat we in Europa het voor­beeld van Man­dela ook goed kun­nen gebruiken. Het ras­cisme in de poli­tiek gaat steeds weer een grens over, of het nu over immi­granten of over moslims gaat. In Nieuw­su­ur kwa­men deze week een aan­tal Ned­er­landse moslims aan het woord. Een vrouw die het zat was dat iedereen aan haar vroeg of ze IS ste­unde, maak­te een inter­es­sante vergelijk­ing met de Ku Klux Klan. Deze groep zag zichzelf als de verdedi­gers van Amerikaanse waar­den en een chris­telijke moraal, maar werd door vri­jwel alle chris­telijke stro­min­gen vero­ordeeld. Wat de islam betre­ft ver­baas ik me alti­jd hoe makke­lijk alle moslims op 1 hoop wor­den geveegd. In het bericht over accep­tatie van homosek­su­aliteit wordt gespro­ken over ‘moslims en strenggelovige protes­tanten’ — een­z­i­jdig gen­u­anceerd. Accep­tatie van homosek­su­aliteit is trouwens ook een ter­rein waar de waarde van elk mens gevierd mag wor­den — niet alleen een Rain­bow nation maar een Rain­bow wereld!

Deze blog is haast nog voller dan de maan en draait sneller om zijn as. Ik ben helaas niet aansprake­lijk voor duize­ligheid, hoofd­pi­jn of andere ver­schi­jnse­len die kun­nen optre­den bij het lezen. Ik wens u verder een kalm weekend.