Dit weekend zijn we verhuisd van Amersfoort naar Gillingham (UK). Bij een verhuizing blijkt altijd weer dat de kosmos neigt naar chaos. Het inpakken resulteert in een wirwar van dozen en spullen, niet alleen in huis maar ook in mijn hoofd. De afgelopen week heb ik drie keer bijna de trein gemist, iets dat in de maanden hiervoor zelden gebeurde. En net als altijd hebben we de capaciteit van de boedelbak overschat, waardoor niet alles dat klaarstond ook meekon. Maar wat dat betreft kunnen we met amice Gandhi instemmen:
… a man who is poor will continually examine himself and find out what are the superfluous things he keeps for himself, and, if you conduct yourself in a sportsmanlike spirit from day to day, you will be astounded at the fewness of things you require.
(waarmee ik ons natuurlijk niet schaar onder de noemer ‘poor’)
Eenmaal in het nieuwe huis was de chaos helemaal niet meer te overzien. Geert was meegegaan zodat de auto weer terug kon naar Nederland. Dat was dus direct een welkome extra mankracht voor het verhuizen. Het huis ligt een stukje verder van de universiteit en het centrum af dan de plek waar we in 2012 woonden. Maar het is allemaal goed te fietsen. Voor ons doen is het een enorm huis, met 3 kamers (woon, slaap en eet), keuken en badkamer.
Eigenlijk heeft het huis teveel deuren en ramen, waardoor we constant moesten opletten of Ivan wel binnenbleef. Groot was dus de schok toen Freddy op de eerste avond de achterdeur uit wilde gaan en de kat kwam binnenlopen. Vandaag heb ik hem maar gewoon een bandje met onze gegevens om gedaan en de deuren open gezet. De huismus instincten van Ivan zijn toch sterker dan onze controle over het huis.
Ondertussen heeft Freddy de natuur in onze achtertuin beheerd met de grasmaaier die bij het huis hoort. En nu, aan het einde van het weekend, zit ik in onze opgeruimde woonkamer. Er hoeven nog maar 2 dozen te worden uitgepakt. De klok staat nog op de verwarming, maar tikt er niet minder gezellig door. Freddy zet thee in de eetkamer. De chaos is bedwongen. Voorlopig.
*
(Bron van Gandhi quote: Mark Lindley, Gandhi on providence and greed)
Hoe gelukkig kun je kijken achter een grasmaaier!!
Maaike, geweldig, hoe treffend je de afgelopen dagen op papier hebt gezet. ik zie daar weinig chaos in terug. Zoals Niels zegt: ‘you are gifted’. Succes met wennen!
Leuk weer iets van je te lezen. Veel plezier en geluk in Engeland.
Een mooi begin van de week, Maaike! En nu nog zorgen dat de rust in je hoofd ook weerkeert, zitten je hardloopschoenen niet per ongeluk juist in die laatste doos?!Succes allebei!
Fijn dat jullie een huisje hebben gevonden en dat het allemaal gelukt is met verhuizen! Succes met wee een beetje wennen enzo! Liefs josan