Na een peri­ode van gevarieerd eten tij­dens de vakantie en in Tana, zijn we nu weer aangewezen op wat het dor­p­je ons te bieden heeft. Er is al een paar dagen geen brood verkri­jg­baar; een teken dat de weg naar Ambat intussen erg heeft te lij­den onder de regen­ti­jd. Fred­dy zou van­daag met de auto die kant opgaan maar dat is niet doorge­gaan omdat het te nat is. Gelukkig hebben we aller­lei blikvo­er en brood­be­leg meegenomen uit Tana. En er bli­jft genoeg over wat we wel kun­nen kopen. Boon­t­jes, tomat­en, uien, mango’s, en rijst natu­urlijk. Met eieren, meel en melk weten we een goede lunch in elka­ar te draaien.

Vol­gens Fred­dy “een ele­gant ontbijt”.

Oxfam heeft deze week resul­tat­en gepub­liceerd van hun onder­zoek “Good Enough to Eat”. Ze com­bineren hierin cijfers over ver­schil­lende aspecten van voed­sel: Eten mensen genoeg, kun­nen ze het betal­en, hoe is de kwaliteit en hoe staat het met dia­betes en obe­si­tas? Het land dat hier als beste uitkomt is Ned­er­land. Dat is natu­urlijk reden genoeg om het even te ver­melden. Maar met mijn maag­je gevuld met pan­nenkoeken en uitk­ijk­end op het maïsveld­je van de buren vraag ik me ook af hoe Mada­gas­car scoort.

Om te begin­nen bij ‘genoeg te eten’ – geme­ten met de per­cent­ages onder­voed­ing en kinderen met ondergewicht – hier bun­gelt Mada­gas­car op de twee na laat­ste plek. Ruim een derde van de kinderen in het land heeft ondergewicht. Als het gaat om de kwaliteit van het voed­sel scoort Mada­gas­car zelfs als laag­ste in het onder­zoek. Mensen eten vooral gra­nen met weinig nutriën­ten (rijst) en wortel­ge­wassen (cas­save). In het alge­meen is te stellen dat dit samen­hangt met hoge voed­sel­pri­jzen. Vooral in lan­den in Sub Sahara Afri­ka is de pri­js van het voed­sel hoog in vergelijk­ing met andere pro­ducten en dien­sten. De beroerde posi­tie van Mada­gas­car zien wij niet dagelijks om ons heen. We zijn in een regio die veel rijst pro­duceert en daar­door relatieve wel­vaart geniet.

In de con­clusie geeft Oxfam de aan­bevel­ing die we ken­nen van ontwik­kel­ing­sor­gan­isaties en donoren: Investeren in klein­schalige land­bouw in ontwik­kel­ings­lan­den. Het woord investeren impliceert dat er winst geboekt kan wor­den, en er wordt dan gedacht aan hogere pro­duc­tie en toe­gang tot de markt. De realiteit laat echter vaak zien dat investerin­gen in nieuwe tech­nieken niet zomaar lei­den tot een veran­derde prak­tijk. Dit is deel van Freddy’s onder­zoek naar de adop­tie van Con­ser­va­tion Agri­cul­ture, een tech­niek die helpt bij de aan­pass­ing aan kli­maatveran­der­ing. Hij kijkt naar de processen van voor­licht­ing en de manieren waarop boeren keuzes maken.

De over­grote meerder­heid van de Afrikaanse bevolk­ing ver­di­ent zijn brood met klein­schalige (sub­sis­tence) land­bouw. De kansen en keuzes van deze mensen bepalen de toekomst, voor hen­zelf, voor de ste­den, en voor de natu­urlijke omgev­ing. Wij proberen hier meer over te leren. Daar­voor zit er soms niets anders op dan onze num­mer 1 posi­tie tijdelijk op een laag pit­je te zetten…