Deze maand heeft het Keni­aanse par­lement een motie aangenomen waarmee het Kenia’s lid­maatschap van de Inter­na­tion­al Crim­i­nal Court (ICC) op wil zeggen. 15 jaar gele­den werd het ver­drag ges­loten waarmee de ICC werd opgericht; het zoge­heten Rome Statu­ut. Het ICC is een recht­bank waar mis­daden wor­den ver­vol­gd die de hele inter­na­tionale gemeen­schap aan­gaan: geno­cide, mis­daden tegen de menselijkheid, oor­logsmis­daden en inter­na­tionale agressie. Veel lan­den zijn lid van het Rome Statu­ut, maar de USA en Rus­land bijvoor­beeld niet. Tot nu toe heeft het ICC zak­en uit 8 lan­den behan­deld: Ugan­da, DR Con­go, Cen­traal Afrikaanse Repub­liek, Mali, Kenia, Ivoorkust, Sudan en Libië.

Het feit dat er alleen maar Afrikaanse sit­u­aties wor­den ver­vol­gd heeft ertoe geleid dat Afrikaanse lei­ders, verenigd in de Afrikaanse Unie, twi­jfe­len aan de onafhanke­lijkheid van de recht­bank. Ze stellen dat de ICC een mooi idee was, maar dat het nu wordt mis­bruikt door machtige lan­den om door hen gewen­ste lei­ders aan de macht te krijgen.

William Ruto & Uhu­ru Kenyatta

Los van dit alles gaat de zaak tegen pres­i­dent Keny­at­ta en vice-pres­i­dent Ruto gewoon door. De eerste getu­ige tegen Ruto is geho­ord in ‘Hague’. Deze uit­spraak van Keny­at­ta is een mooie illus­tratie van het melo­dra­ma en de religieuze ijver die hun gang naar Den Haag bestempelen:

The whole world is full of chal­lenges, but we believe that even though there are chal­lenges ahead of us, we know through your prayers we will sur­mount them.

Onder­tussen hebben wij ook een con­frontatie gehad met mis­daad in Kenia. Op de nood­lot­tige ocht­end was het heldere uitzicht de reden dat we een eind­je de stad uit waren gere­den over een rustige maar niet ver­lat­en asfaltweg. Toen we wat foto’s had­den gemaakt en wilden wegri­j­den, kwa­men er drie man­nen op ons af. Hun kapmes over­tu­igde ons al snel om alles te geven wat we bij ons had­den, en weg waren ze, met onze motor. We kre­gen bin­nen korte tijd een lift naar de stad. Het enige lichamelijke let­sel was een snee op Freddy’s voorhoofd. Van­daag, een week na de over­val, zijn de hechtin­gen eruit gehaald.

Behoor­lijk bizarre ervar­ing dus, die mij nog steeds een groot gevoel van onvei­ligheid geeft. Het goede nieuws van van­daag is dat de cam­era is gevon­den, en dat de poli­tie dat spoor gaat vol­gen om miss­chien de over­vallers te vin­den. Het SD kaart­je is eruit, dus de foto’s van die ocht­end zijn we kwi­jt. Het waren prachtige foto’s van Mount Kenya, maar ik denk niet dat we gaan proberen om ze daar opnieuw te maken…